Mahmedet Hanım'ı kaybettik
Türk Dili ve Edebiyatı öğretmeni olarak okulumuzda yıllarca görev yapmış olan öğretmenimiz, sevgili Mahmedet Şahinler'in kısa bir hastalık süreci sonunda bugün, 8 Ocak 2006'da aramızdan ayrıldığı haberini büyük bir üzüntü ile aldık.
Mahmedet Hanım 30.12.2005 Cuma günü bir beyin kanaması sonucu düşerek Metropolitan Florence Nightingale Hastanesi yoğun bakım bölümüne kaldırılmış, ancak geçirdiği beyin kanamasının oldukça ağır olması ümitlerimizi azaltmıştı.
Mezunlarımızın o günden beri gösterdikleri ilgi öylesine yoğun oldu ki, Avusturya Liseliler Derneği hastane sisteminin bloke olmaması için telefon ve ziyaretlerin durdurulmasını istemek zorunda kaldı.
Bu ilgi, Mahmedet Hanım'ın Sankt Georg camiası için ne kadar önemli ve değerli olduğunu bir kez daha gösterdi.
Mahmedet Hanım 21.03.1926 günü Viçe'de -yeni adı Fındıklı/Rize- doğdu.
1949 yılında İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Bölümü'nden mezun oldu ve 28.11.1950 tarihinde Özel Getronogan Lisesi'nde ilk dersine girdi; 01.03.1951 tarihinde ise artık okulumuzda Edebiyat öğretmeniydi.
Sankt Georg Avusturya Lisesi'nde 40 yıl süre ile Edebiyat öğretmeni ve zümre başkanı olarak çalışan Mahmedet Hanım, 2.Dünya Savaşı sonrası dönemde okulumuzda en uzun süreli çalışan öğretmenimiz oldu.
Öğretmenliği süresince Atatürk prensiplerine bağlı, batıya yönelik insan yetiştirmek amacıyla sebatla uğraştı. Okul ona yıllar boyu süren, sayısız öğrenci nesillerine sunduğu etkileyici, mükemmel Türkçe dersleri için teşekkür borçludur.
1991 yılında emekli olduğunda Milli Eğitim Bakanlığı kendisine özel bir teşekkür belgesi vermiştir.
Mahmedet Hanım emekli olduktan sonra da mezunlarımızla olan ilişkilere özen göstermiş, Avusturya Liseliler Vakfı'nın kuruluşunda da yer almıştır.
Türkiye ile Avusturya arasında kurulan dostluk ilişkilerine katkısından dolayı kendisine Avusturya Cumhurbaşkanı tarafından Avusturya Cumhuriyeti Şeref Nişanı tevdi edilmiştir.
Mahmedet Hanım son haftalara kadar, mezunlarımızın ve okulumuzun düzenlediği toplantılara katılmaktaydı. Onun eksikliğini duyacağız, onu özleyeceğiz; Ona minnet ve teşekkürlerimizi sunuyoruz, Allah'tan rahmet diliyoruz.
Franz Kangler
Superior
Veda, 1991
